علت سکسکه چیست؟

سکسکه چیست

سکسکه (Hiccups) یک واکنش غیرارادی است که در اثر انقباض ناگهانی و مکرر دیافراگم، ماهیچه‌ای که قفسه سینه را از شکم جدا می‌کند و نقش مهمی در تنفس دارد، ایجاد می‌شود. هر انقباض دیافراگم باعث بسته شدن سریع تارهای صوتی می‌شود که منجر به تولید صدای “هیک” می‌گردد. در بیشتر موارد، سکسکه پس از چند دقیقه به طور خود به خودی متوقف می‌شود و نیازی به درمان خاصی ندارد. با این حال، اگر سکسکه بیش از 48 ساعت ادامه یابد، ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی باشد تا علل زمینه‌ای جدی‌تر بررسی شوند.

علل سکسکه

سکسکه انقباض ناگهانی و غیرارادی دیافراگم، عضله اصلی تنفسی شما است. این باعث می شود تارهای صوتی شما لرزیده و صدایی ایجاد کند که ما آن را سکسکه می نامیم. علل زیادی برای سکسکه وجود دارد، از جمله:

• تحریک دیافراگم یا اعصابی که آن را کنترل می کنند: این می تواند ناشی از مواردی مانند خوردن غذاهای تند، نوشیدن نوشابه های گازدار، بلعیدن هوای زیاد، سیگار کشیدن یا ناگهانی تغییر دما باشد.
• مشکلات گوارشی: سکسکه می تواند علامتی از سوء هاضمه، رفلاکس اسید یا نفخ باشد.
• مشکلات سیستم عصبی: برخی از شرایط عصبی، مانند سندرم توره، می توانند باعث سکسکه شوند.
• مصرف داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد بارداری یا استروئیدها، می توانند به عنوان یک عارضه جانبی سکسکه ایجاد کنند.
• مشکلات روانشناختی: استرس، اضطراب یا هیجان می تواند باعث سکسکه شود.

در بیشتر موارد، سکسکه بی ضرر است و خود به خود در عرض چند دقیقه یا چند ساعت برطرف می شود. با این حال، اگر سکسکه شما بیش از چند روز طول کشید، شدید است یا با سایر علائم مانند درد شکم، حالت تهوع یا استفراغ همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان ‌های معمول برای سکسکه

درمان‌های معمول برای سکسکه می‌توانند به کاهش یا توقف سکسکه کمک کنند. آرام و پیوسته نوشیدن یک لیوان آب سرد می‌تواند به توقف سکسکه کمک کند. حبس نفس به مدت 10 تا 20 ثانیه و سپس به آرامی بازدم کردن، می‌تواند به کنترل سکسکه کمک کند. غرغره کردن یک جرعه آب سرد ممکن است عصب‌های دیافراگم را آرام کند. مکیدن تکه‌ های یخ می‌تواند کمک‌کننده باشد. نفس عمیق کشیدن و به آرامی بازدم کردن ممکن است به تسکین سکسکه کمک کند.

گذاشتن یک قاشق چای‌خوری قند بر روی زبان و حل شدن آن ممکن است کمک‌کننده باشد. مکیدن تکه‌ای لیمو یا خوردن لیموی ترش می‌تواند مؤثر باشد. با استفاده از یک قاشق چای‌خوری زبان خود را تحریک کنید تا احساس تهوع کنید. این ممکن است باعث توقف سکسکه شود.

به آرامی فشار دادن ناحیه دیافراگم (بین قفسه سینه و شکم) ممکن است کمک‌کننده باشد. فشار دادن نرمه گوش یا پشت گوش‌ها ممکن است باعث تحریک عصب‌های مرتبط و توقف سکسکه شود. نوشیدن یک جرعه سرکه یا آب ترش می‌تواند به آرامش دیافراگم کمک کند. اگر سکسکه بیشتر از 48 ساعت ادامه یابد یا به طور مداوم و شدید باشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند یا تست‌های بیشتری انجام دهد تا علت زمینه‌ای سکسکه را شناسایی کند.

عوارض سکسکه طولانی مدت

سکسکه معمولاً بی ضرر است و خود به خود در عرض چند دقیقه یا چند ساعت برطرف می شود. با این حال، در برخی موارد، سکسکه می تواند طولانی مدت باشد و هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد. سکسکه طولانی مدت می تواند طاقت فرسا باشد و در خوردن، خوابیدن و صحبت کردن اختلال ایجاد کند.

سکسکه می تواند تداخل قابل توجهی در خواب ایجاد کند، که منجر به خستگی در طول روز می شود. سکسکه می تواند خوردن را دشوار کند، که منجر به کاهش وزن ناخواسته می شود. سکسکه های شدید می تواند تنفس را دشوار کند، به خصوص در افراد مبتلا به بیماری های ریوی. سکسکه طولانی مدت می تواند از نظر عاطفی طاقت فرسا باشد و منجر به افسردگی و اضطراب شود. اگر سکسکه شما بیش از چند روز طول کشید، شدید است یا با سایر علائم مانند درد شکم، حالت تهوع یا استفراغ همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما می تواند علت سکسکه شما را تعیین کند و درمان مناسب را توصیه کند

آیا سکسکه خطرناک است؟

سکسکه در اکثر موارد خطرناک نیست و به طور معمول پس از چند دقیقه به خودی خود متوقف می‌شود. با این حال، در برخی موارد خاص، سکسکه می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر باشد و نیاز به توجه پزشکی داشته باشد. سکسکه‌ای که بیشتر از 48 ساعت ادامه یابد (سکسکه مزمن) می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تری مانند عفونت، التهاب، اختلالات عصبی یا مشکلات متابولیک باشد.

اگر سکسکه با علائمی مانند درد شدید در قفسه سینه، تنگی نفس، مشکل در بلع، یا سردرد شدید همراه باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. در برخی موارد نادر، سکسکه می‌تواند نشانه‌ای از آسیب یا تحریک عصبی باشد که نیاز به بررسی تخصصی دارد.

سکسکه می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات دستگاه گوارش مانند رفلاکس معده به مری (GERD) باشد. بیماری‌هایی مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS)، تومورهای مغزی، یا آسیب به عصب واگوس می‌توانند باعث سکسکه مزمن شوند. بیماری‌هایی مانند رفلاکس معده به مری (GERD)، زخم‌های معده، یا التهاب معده می‌توانند سکسکه ایجاد کنند.

دیابت، نارسایی کلیه، و مشکلات متابولیک دیگر ممکن است باعث سکسکه شوند. برخی داروها ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی سکسکه ایجاد کنند. اگر سکسکه طولانی‌مدت یا شدید دارید، پزشک ممکن است انجام برخی تست‌ها و بررسی‌های تخصصی را توصیه کند، مانند آزمایش خون برای بررسی مشکلات متابولیک یا عفونت‌ها. 

آزمایش‌های تصویری مانند رادیوگرافی یا MRI برای بررسی ساختارهای داخلی و مشکلات احتمالی. اندوسکوپی برای بررسی مشکلات گوارشی. در نهایت، در بیشتر موارد سکسکه بی‌خطر است و نیازی به نگرانی ندارد، اما در صورت ادامه یافتن یا همراهی با علائم دیگر، مشاوره با پزشک توصیه می‌شود.